An other day in Marrakech

dag twee is een feit om half acht rinkelde de iPhones. Na een zeer zoet ontbijt werden we door onze hotelmevrouw naar de gids van onze city bike Tour gebracht. In een vaag kantoorgebouw werden we ontvangen door een breedlachende Ali. Samen met nog een Nederlands gezin uit Rotterdam reden we de nieuwe stad uit op weg naar de oude stad. In de oude stad zouden we de weg van de zeven sultans doen. Deze sultans liggen hier begraven en vertegenwoordigen  zeven wijken in de medina en zijn de zeven heiligdommen. Mensen uit marakech zien deze plaats als ontmoetingsplek, ze bidden er en vrijgezelle dames gaan op deze plek op zoek naar een man. Ze geloven dat deze sultans ze helpen om de juiste man te vinden of om zwanger te raken, wanneer dit lukt gaan ze ieder jaar terug naar deze plek om de sultan te eren en te bedanken. Maar eerlijk is eerlijk de sultans waren echt bijzaak, het was een prachtige route kriskras door de kleine straatjes en steegje van de oude stad. We keken onze ogen uit. Alles draait in de medina om eten. Groeten, vlees, couscous alles wordt op straat verhandeld. Een supermarkt bestaat hier niet. Her en der liggen bedelaars, er spelen kinderen, vrouwen verstopt onder hun donkere burka's lopen schichtig door de stegen, de mannen daarentegen maken een praatje, lachen vriendelijk en vullen het straatbeeld. In alle drukte liggen oude mannen op hun knieën de gaten in de straat te maken, trolleys vol met fruit en groenten worden van hot naar her gesleept, het is een drukte van jewelster, wat een belevenis. Opeens stopte onze gids Ali en klopt op een deur, achter deze deur wederom een prachtige paste van rust. Ali vertelt een riad zit altijd verstopt achter een deur, achter deze deur ligt een binnenplaatsje, belangrijk op deze binnenplaats is het hebben van bomen, palmbomen maar ook fruitbomen zie je vaak in een riad. We werden ontvangen met de gebruikelijke zoete muntthee voorzien van een heerlijk zoet koekje een soort baklava. Ali hield vervolgens een spreekbeurt: hoe bereid je echte Marokkaanse couscous.. Wat een openbaring, echt heel anders dan een kant en klaarlag van Knorr je doet vermoeden. Nadat Klaas beloofde dat hij in Nederland ons trakteert op echte couscous reden we de kluwen van steegjes weer in terug naar de nieuwe stad waar we de fietsen inleverden. Een traditie om nooit te verbreken: in iedere groente stad een toer met een gids op de fiets. Je ziet zoveel meer als met een bus of lopend. Na een lekkere lunch wilden we nog even wat westerse winkels aandoen. Het moderne Marokko kun je hier vinden maar stiekum vonden we het helemaal niets. Na de Starbucks, de h&m en de sjieke adidasstore verlangden we naar de kleine steegjes met de grote statige deuren. Met de taxi werden we vlakbij de riad gebracht.We inspecteerden onze nieuwe kamers, namen een duik in het zeer koude zwembad, zochten een plekje op het prachtige dakterras inclusief jacuzzi en adembenemend uitzicht over de hele stad. Onze enige zorg voor nu is, welk boek gaan we lezen en waar gaan we eten. We hebben zin in couscous!