Van A naar beter...

vaak genoeg heb ik de reclame voorbij horen komen: check op de website of er geen veranderingen inde route zijn als je die moet afleggen.. Lijkt mij logisch denk ik dan. Ik weet niet wat het is als wij op vakantie gaan maar de weg ernaar toe verloopt altijd met enige vorm van stress... Want.. Nee we hebben onze reis niet gecheckt op van A naar beter... En ja de A73 lag eruit... Precies op het stuk wat wij nodig hadden om in weeze uit te komen. Natuurlijk hadden we ook via Duitsland kunnen gaan, sneller maar via Nijmegen was het korter en dat daar gaan we voor: de kortste route! Ehhh behalve vandaag, vandaag was de route langer ruim 70 km.  Gelukkig hadden we iets speling en kwam het toch goed. Maar de nodige stress leverde het wel op. De rest van de reis verliep voorspoedig, zo voorspoedig dat zelfs Steffie een spontane lange benen plek in het vliegtuig had. Precies 9:55 plaatselijke tijd landde we op Marokkaanse bodem. Hoe bijzonder is het om in het saaie Duitsland op te stijgen en in nog geen vier uur te landen in een compleet andere wereld. Een wereld waar personenauto's zijn verruild voor toeterende busjes en zoefende brommertjes. Brommertjes waar men met tenminste twee personen op zit. Saaie grijze huizenblokken verandert zijn in prachtige rode paleisjes. Vrouwen omhuld zijn door doeken, waar de terrassen alleen maar gevuld zijn met vriendelijke ogende wat oudere mannen, kamelen gestald zijn op een parkeerterrein, de eikeboom plaats heeft gemaakt voor palmbomen. Welkom in een verre wereld maar toch heel dichtbij! 

Op het vliegveld hadden we even een dejavu met Bangkok. Daar stonden we immers uren in de rij voor een soort van visum. Ook hier moesten we in de rij voor een stempel in het paspoort, even een pas op de plaats, we werden gedwongen om even de westerse stress in te ruilen voor de Afrikaanse relaxmodus. Gelukkig ging het sneller als in Thailand, binnen een uurtje stonden we buiten en werden we opgewacht door achmed. Hij bracht ons naar een andere plek dan was afgesproken: op het beroemde Djermaa el finaplein stopte de auto en werd er druk getelefoneerd. Er bleek een weg te zijn afgezet. We moesten verder lopen: in de medina (de oude stad) is het immers autovrij. Al snel kwam er een oud mannetje met een karretje, snel gooide hij onze koffers erin en hij leiden ons door de wirwar van straatjes. Na een kwartiertje stonden we voor een prachtige deur. We gaven de oude man 20 dhr maar dat was te weinig..eh oké. In onze beschrijving stond dat we dit bedrag moesten geven... De eerste oplichting was een feit! Toch maar betaald want we wilden graag onze koffers hebben. Al snel werd de grote deur opengedaan en achter deze deur werd een prachtig paleisje verborgen. Wat een bijzondere stad deze oude medina, het bestaat uit duizenden kleine straatjes die allemaal op elkaar lijken. Je enige houvast zijn de winkeltjes. Je ziet van de huizen helemaal niets alleen de deur is zichtbaar. Maar achter de deuren verschuilen zich prachtige plekken. We werden welkom geheten met heerlijke zoete thee en een warm cakeje. Al snel werd ons verteld dat we naar een ander hotel werden gebracht, een vaag verhaal over luidruchtige Amerikanen. Het andere hotel was prima. Ook achter deze deur een mooie plek om een nacht door te brengen ...