van Ron naar Odda

Via de 51 richting Gol. Een populair skigebied. Daar vervolgden we de 7 die ons langs de hardangervidda bracht. De grootste hoogvlakte van Europa en strekt zich uit over 9000km2. Ontelbare bevroren meren, eeuwige sneeuw, eenzame vlakte met her en der een hytter, kwamen voorbij. We bleven stoppen, we bleven: “ kijk daar” zeggen, foto’s doen echt te kort aan het beeld wat we vandaag hebben gezien. Wat een natuur! Op 1140 meter hoogte dronken we een cappuccino en bleek opeens dat, dat wat we dachten: de enige op aarde te zijn, helemaal niet waar was want daar zat een compleet bejaardenhuis lekker te eten. Na dit natuurgeweld kwamen we aan in de bewoonde wereld. Daar werden we getrakteerd op de voringfossen.de bekendste waterval van Noorwegen, met een valhoogte van 182 meter. Helaas reden we er zomaar voorbij en konden we in de achteruitkijkspiegel aanschouwen hoe mooi deze waterval was. Tja… je kunt niet alles spotten. Via kinsarvik aan de sorfjord reden we langs een zonnige weg, met hier en daar wat onderbrekingen van koele tunnels langs de kilometerslange weg vol fruitbomen. Prachtig, de lente is hier nog maar net begonnen. Om 16 uur kwamen we in odda aan, bij ons leuke hotel. Een klein kamertje maar met een werelds uitzicht.. hoe mooi kan het leven zijn! O ja, deze dag kreeg een klein dipje we werden geflitst. Shitshitshit… een bekeuring van 550,- ivm te hard rijden. Ipv 60 km reden we 79. Even omdenken!!! Snel vergeten…. Tot morgen.